Feminien
Het unieke vermogen van mijn ziel:
ik ruil liefde niet voor geld.
Ik verkoop geen schoonheid voor uiterlijk.
En als ik dieper ga omarm ik de werelden
die ik “de mijne” noem,
hoe wreed en donker mijn omgeving ook is.
Ik leef mee met vissen, katten en vogels,
achtervolgd door het verlangen om
in het donker geliefd te zijn,
zoals God het heeft geregeld:
met hartstocht en pijn zul je herrijzen.
Het beeld: hou van de man die je liefhebt,
aanbid de ziel die je aanbidt en Eden zal
in de leegte stromen, het glas vullend,
je kleine leven beschermend.
Je zult gezegend worden
en zegen in wederkerigheid.
Wacht zonder bestemming,
verpakt in emotie, klaar om te veranderen,
maar zo standvastig als een rots.
Vrouwelijk, maar toch stoutmoedig
in al mijn vrouwelijkheid.
Bojana Nikolic,
gedicht en beeld.
Bojana (18-03-1982) is dichteres, filosofe (MA), mensenrechtenactiviste en ze hoort stemmen. Ze woont in Belgrado.
(vert. uit het Engels door Geert Zomer en Alfred Vorsselman)