Daan hoort ongeveer 10 stemmen. Het begon met drie stemmen toen hij 7 jaar oud was. Hij hoort vanaf het begin de stemmen in zijn hoofd. Het zijn de stemmen van anderen, omdat ze een ander geluid hebben dan zijn eigen stem en hij de dingen die gezegd worden nooit zelf zou zeggen.

Daan M. Anthologie.                          Deelnemer kinderonderzoek. (Escher 2005)

Samenstelling Anthologie uit gegevens kinderonderzoek, Marius Romme

Daan was 13 jaar bij het eerste interview voor het kinderonderzoek. Hij woont dan samen met zijn echte broer bij pleegouders.Hij hoort vanaf het begin de stemmen in zijn hoofd. Het zijn de stemmen van anderen, omdat ze een ander geluid hebben dan zijn eigen stem en hij de dingen die gezegd worden nooit zelf zou zeggen.

Daan herkent de stemmen. Marjolein (zijn biologische moeder), Evert, (haar huidige man) Tineke, Marie, Ans, Jan, Floris, Johan en Janny. Het zijn allemaal familieleden; Iets meer mannen dan vrouwen stemmen. Vooral de stem van Marjolein en Evert, en de stemmen van een broer van zijn vader en diens vrouw zijn het meest negatief. Alle stemmen zijn lief wanneer Daan doet wat ze zeggen ( zijn huidige moeder treiteren) en zijn kwaad wanneer hij niet naar ze luistert en b.v. lief is tegen zijn moeder. De stemmen zijn er iedere dag. De stemmen komen soms op school of als hij ‘s avonds de hond uitlaat.

Daan herinnert zich na enig zoeken dat hij stemmen is gaan horen toen hij nog in Wijk bij Duurstede woonde bij Marjolein en Evert. Hij was heel hard door hen geslagen en vervolgens een paar uur in een schuur gestopt. Tot voor twee jaar heeft hij een heel akelige jeugd gehad met mishandeling. Hij is toen uit huis geplaatst. Sinds twee jaar woont hij samen met zijn broer bij zijn huidige pleegouders, die voor hem zijn echte ouders zijn. Zijn biologische vader ziet hij soms op zondag. Hij heeft heel vaak het idee dat hij niet gewenst is. Hij voelt zich op zijn nieuwe school en thuis veilig.

De stemmen zijn altijd akelig en treiteren. Ze praten vooral over zijn huidige moeder en hem zelf. b.v. ‘waarom ga je niet bij die trut weg’. De stemmen geven opdrachten; ze verbieden hem met zijn moeder om te gaan; schelden hem uit (eikel); zeggen wat hij wel en niet mag doen; maken hem in de war, zodat hij op school niet op kan letten, geen huiswerk kan maken, ruzie zoekt en dingen doet waarvoor hij straf krijgt. De stemmen maakten hem bang omdat ze hem dingen laten doen, die hij niet wil doen o.a. met een mes achter zijn broer aan. Ze maken dat hij zich schaamt en zich schuldig voelt. De stemmen zijn nooit behulpzaam; ze zijn overwegend negatief. Daan vindt ze dan ook alleen maar akelig. Daan is niet altijd even blij om te leven. Hij wil nog regelmatig dood ondanks het feit dat hij het bij zijn huidige ouders prima naar zijn zin heeft.

Daan is twee keer naar een psychiater van de RIAGG geweest, vanwege de stemmen. De man zei er niet veel van af te weten en in het Radboud ziekenhuis te zullen informeren. Dat was vier maanden geleden en sindsdien heeft hij niets meer van hem gehoord.

Zijn moeder zal een afspraak maken met dr. Landsman een homeopathische arts, over wie wij (onderzoeksteam) weten dat hij op een goede manier om gaat met kinderen die stemmen horen.

Tijdens het gesprek gedraagt Daan zich niet naar zijn leeftijd, hij is erg afhankelijk. Hij zit of op schoot bij zijn moeder of ligt op de bank.

Conclusie na het eerste interview

Daan hoort stemmen van familieleden die hem uitschelden. Dat bekent dat Daan nog steeds de indruk heeft dat hij slecht is en dat hij niet verwerkt heeft zo behandeld te zijn. Hij kijkt dus alleen naar het negatieve en niet naar het onvermogen van die ander. Hij betrekt het schelden op zichzelf in plaats van het te zien als gedrag dat bij die ander hoort en dus op die ander slaat en niet op hem.

Therapie gaat dan vaak over zijn reacties, maar hij moet een ander idee over zichzelf en de ander aannemen. Het is niet zijn probleem.

Tijdens het tweede interview, een jaar later blijkt zijn jonge stiefmoeder (32 jaar) alle spanningen moeilijk te hebben kunnen verwerken. Ze kreeg hartritme stoornissen en werd geopereerd. De stemmen van Daan bemoeien zich niet met deze perikelen.

De stemmen zijn in dit jaar niet veranderd. Het zijn dezelfde stemmen als vorig jaar. Alle stemmen zijn boos. Een aantal stemmen hoort Daan minder vaak dan vorig jaar. Daan is zelf gegroeid en gaat er nu anders mee om. Vorig jaar was Daan bang als de stemmen kwamen, nu wordt hij boos op ze. Hij zegt: ‘Ik kan meer, ben meer in mijn eigen vel’. Hij kan de stemmen soms wegsturen. Als hij doet of ze er niet zijn, gaan ze blèren. Als hij aan iets anders denkt helpt het. Schelden helpt niet.

Kiezen vond hij vorig jaar ook moeilijk, dat is nu veranderd. Daan heeft er geen moeite meer mee. Voorbeeld kiezen van het eten: ‘ik vind frites lekker en daarom neem ik het menu waar frites bij zit’. Hij heeft ook iets meer inzicht gekregen wat blijkt als hij verteld “De stemmen komen van vroeger. Ze zijn in me gekropen”.

Daan vindt zijn kindertijd nu soms fijn, thuis, op straat en op school voelt hij zich veiliger dan vorig jaar. Als hij naar de stemmen luistert en de verkeerde dingen doet, stellen zijn ouders gewone grenzen. Hij mag bv. niet naar een feestje als hij zich niet heeft gedragen zoals verlangd was.

Hij heeft van dr. Landman, (homeopathisch arts) medicijnen gekregen tegen de stemmen. Daan: ‘De stemmen worden door de medicijnen vernietigd. Het lijkt wel of ik ze wegspoel’.

(dr.Landman werkt met medicijnen niet alleen als technisch middel, maar als hulpmiddel meer controle over je zelf te krijgen. Dat is een voordeel van de homeopathische benadering, die meer holistisch is en als de arts dan ook nog wat van stemmen weet, geeft dat betere aansluiting mogelijkheden).

Het afgelopen jaar is Daan ongeveer 5 maal naar dr. Landman geweest voor een behandeling.

Aan het eind van het interview zegt Daan: ‘Ik heb weer vertrouwen in het leven’ en dat is te merken. Het gaat hem beter, maar aan verwerking is hij toch nog niet toe. Alles wat met vroeger te maken heeft stopt hij liever weg.

Hij heeft ontdekt dat hij een getalenteerde wielrenner is. Hij wint wedstrijden en zijn ouders steunen hem erin. Hij is gespierd geworden en zoals hij zelf zegt; ‘ niet dik meer’

Bij het derde interview twee jaar later zegt Daan vier stemmen meer te horen, dat komt ook een beetje overeen met uitbreiding van zijn netwerk met de Ria de moeder van een andere stemmenhoordster etc.

Vorig jaar had Daan meer controle. Die negatieve verandering is er gekomen toen zijn stief moeder, vanwege de ziekte van Johan (Daan’s broertje), veel afwezig was.

Het afgelopen jaar is zowel zijn broer als zijn stiefmoeder ernstig ziek geweest. De stemmen zijn meer en negatiever geworden. Op school gaat het ook helemaal niet goed. Er is sprake van dat hij van school moet.

De stemmen maken Daan weer meer boos, bang en verdrietig. Dat heeft heel veel invloed thuis en op school. Zijn reacties op de stemmen maken de situatie onhoudbaar. Hij zit zijn broer achterna met een mes in opdracht van de stemmen en gedraagt zich op school ontoelaatbaar agressief. Dat was vorig jaar minder. De relatie met de stemmen is ook veranderd doordat de stemmen het afgelopen jaar dominanter zijn geworden. Volgens Daan zijn zowel hij als de stemmen de baas.

Zijn pleegmoeder heeft de indruk dat hij lui is. De stemmen zijn ook wel een excuus om zich op school gebied niet te hoeven inspannen. Zijn coping stijl is ook passiever geworden. “Luisteren en over zich heen laten komen”.

Het support netwerk kraakt een beetje:

Zijn broer is veel ziek en krijgt daardoor meer aandacht wat Daan niet goed aan kan.
Zijn pleegmoeder gaat heel ver in het accepteren van Daan zijn belevingen, maar haar man kan het niet. Dat geeft tussen beide ook wel eens spanningen.

Pleegmoeder doet enorm haar best maar ziet geen resultaat. Daan is met zijn broertje het afgelopen jaar weggelopen naar zijn eigen vader toe en dat heeft bij haar een enorme afknapper veroorzaakt. Er zijn grote verschillen in de opvoeding tussen pleegmoeder en de echte vader van de jongens waar ze ieder weekend naar toe gaan.

Pleegmoeder verteld dat pa (biologische vader) niet altijd even aardig is. Hij heeft haar een keer achterna gezeten en klappen uitgedeeld toen ze een conflict hadden. Vader wou de jongens bij haar weghalen. Moeder is niet wettelijk moeder en dat is moeilijk, want Pa heeft al de kinderbescherming op haar afgestuurd.

Een jaar later tijdens het vierde interview zit Daan op kostschool in België en is hij het weekend thuis bij zijn stiefouders en zijn broer.

Hij hoort nog steeds stemmen, maar sinds kort heel veel minder dan het vorige jaar. Het zijn nog dezelfde stemmen. Ze schelden hem uit, maar daar trekt Daan zich steeds minder van aan. Hij is veel laconieker geworden.  Hij is zelfs wijs als hij aan zijn moeder uitlegt waarom ze zich niet al die roddel van de familie aan moet trekken. De stemmen proberen hem opdrachten te geven, maar daar kan hij nu ook beter onderuit. De stemmen proberen invloed op het dagelijkse leven te hebben, maar dat lukt steeds minder. Soms hebben de stemmen op school invloed, maar dat hangt af van hoe Daan zich voelt. Hij heeft weer meer controle Daan: “Ze weten dat ik de baas ben”.

Hij is in het afgelopen jaar naar het Radbout ziekenhuis (Academisch ziekenhuis in Nijmegen) geweest voor een consult vanwege de stemmen. De psychiater heeft hem onderzocht en een advies uitgebracht. Geadviseerd werd om Daan in een internaat te plaatsen omdat hij moeite heeft met dichtbijheid. De stemmen worden gezien als functioneel en niet als psychotisch.

Verder krijgt Daan korrels van dr. Landman voorgeschreven, die hem helpen zijn agressie meer onder controle te krijgen. Hij slikt ze om de dag. Zijn moeder merkt iedere keer wanneer hij het weer nodig heeft. Hij slikt magnesium silicaat MK Slob.1.5 mgr. 10 korrels.

Er zijn thuis minder ruzies. Daan heeft een ongeluk met zijn fiets gehad en kon een tijdje niet oefenen.. Hij is sinds het vorige jaar op internaat. Eerst naar een internaat waar het niet goed ging. De stemmen werden negatiever. Zijn moeder heeft hem er van af gehaald. Nu is hij sinds een maand naar een andere school, waar ze beide enthousiast over zijn. Deze school geeft meer discipline en meer structuur.

Zijn interpretatie van de stemmen is gedifferentieerder geworden. Ze hebben te maken met lichamelijk mishandeling door zijn moeder en haar vriend. Met zijn uitzonderlijke positie. Hij is anders dan andere kinderen, meer een einzelgänger. Hij kan slecht over emoties praten.

Hij denkt inderdaad dat de stemmen met zijn problemen te maken hebben.

Inmiddels is hij opgenomen in een landelijk training programma voor wielrenners en dat biedt een sterke identificatie en compensatie. Hij ziet eruit als een spetter met zijn geblondeerde haren. Het gaat hem duidelijk goed. Hij vertelt dat hij een aantal keuzen heeft gemaakt. Hij heeft besloten om liever voor zijn moeder te zijn, voor haar te zorgen, want ze heeft het al moeilijk genoeg. Hij heeft weer emoties, iets dat hij vorig jaar niet had. Hij komt zelfs wijs over als hij zijn moeder adviseert over haar gedrag. Hij heeft besloten op school er het beste van te proberen te maken. Hij is verliefd, maar loopt ook nog met de foto van een ander meisje op zak. Als het zo eens met hem door kon gaan.

De Klankspiegel
Stichting Weerklank publiceert viermaal per jaar het blad ‘Klankspiegel’ met inbreng van ervaringsdeskundigen, verslagen van bijeenkomsten, onderzoeksresultaten, publicaties en recensies van boeken en films.

de Klankspiegel

Bijeenkomsten
Stichting Weerklank organiseert bijeenkomsten waar mensen die stemmen horen en mensen met bijzondere zintuiglijke ervaringen elkaar ontmoeten en ervaringen delen. Er zijn ook thema- en voorlichtingsdagen voor hen en ook voor betrokkenen en hulpverleners.

Onderlinge steun en zelfhulp
Stichting Weerklank biedt via ervaringsdeskundige vrijwilligers telefonisch en per e-mail hulp en onderlinge steun aan. Stichting Weerklank ondersteunt zelfhulpgroepen.